Στην φυλακή με φώναζαν Πικάσο

Η συγκλονιστική ιστορία του John Myatt, του πιο ταλαντούχου απατεώνα του 20 ου αιώνα.

Dante Gabriel Rossetti, Pandora από τον John Myatt

Ο John Myatt (γεν.1945), είναι ένας Βρετανός καλλιτέχνης που καταδικάστηκε για πλαστογραφία έργων τέχνης και ο οποίος, μαζί με τον John Drewe, διέπραξαν αυτό που έχει περιγραφεί ως "η μεγαλύτερη απάτη του 20ου αιώνα" από την Σκότλαντ Γιάρντ.

Pablo Picasso, Cadaqués, 1910 από τον John Myatt

Joan Miró, Sea Of Love από τον John Myatt 

Claude Monet, Waterlilies, 1904 από τον John Myatt 

Henri Matisse, Nude With Raised Arms από τον John Myatt 

Dante Gabriel Rossetti, Pandora από τον John Myatt 

Anton Mauve, Morning Ride On The Beach από τον John Myatt 

Lilies - Morning Effect ,Claude Monet από τον John Myatt 

John Myatt - Yellow Odalisque ,Henri Matisse από τον John Myatt

   Η επιτυχία ήρθε για τον John στη δεκαετία του εβδομήντα, όταν έγραψε το Silly Games που ανέβηκε στα charts το 1979. Μετακόμισε στο Λονδίνο, αλλά η ζωή του πήρε την κατηφόρα όταν η σύζυγός του τον εγκατέλειψε, αφήνοντάς τον με τα δύο μικρά παιδιά τους. Έπρεπε να βρει μια εναλλακτική λύση για την κακοπληρωμένη δουλειά του ως καθηγητής τέχνης και να μπορεί να δουλεύει από το σπίτι, ώστε να μη τα αφήνει μόνα. Και την βρήκε! 

   Έβαλε μια αγγελία όπου ανακοίνωσε ότι πουλά γνήσια έργα-αντίγραφα -Genuine Fakes- που ο ίδιος κατασκευάζει, για 150-200 αγγλικές λίρες. Έτσι, μια νόμιμη επιχείρηση γεννήθηκε. Μέχρι που εμφανίσθηκε κάποιος "πυρηνικός φυσικός Καθηγητής Drewe", ο οποίος του παρήγγειλε 14 αντίγραφα μέσα στα επόμενα δύο χρόνια.

Το Έγκλημα 

   Το 1986 ο John ζωγραφίζει έναν πίνακα για τον "Drewe" στο ύφος του κυβιστή ζωγράφου Albert Gleizes. Ο Drewe του λέει ότι ο οίκος Christie's εκτιμάει το έργο ως γνήσιο σε 25 χιλιάδες αγγλικές λίρες. «Το έγκλημα διαπράχθηκε τη στιγμή που εκδήλωσαν ενδιαφέρον " λέει ο John Myatt. Μια εβδομάδα αργότερα, λαμβάνει το 50% των χρημάτων σε ένα καφέ μέσα σε φάκελο χωρίς περαιτέρω ερωτήσεις. Άμεση επίλυση των οικονομικών δεινών του, που τον παρέσυρε σε μια μεγάλη σειρά 200 πλαστών έργων. Τα υλικά που χρησιμοποιούσε ο John ήταν ανορθόδοξα, από καθαριστικά σπιτιού, μέχρι γυναικεία καλλυντικά η ζελέ. 

   Ωστόσο, το μακρύ χέρι του νόμου δεν άργησε να τον εντοπίσει, όταν συνελλήφθη ο Drewe, ο οποίος και τον κατέδωσε, ως το βασικό συνεργό του. Ο John συνεργάστηκε σε όλα τα στάδια της αστυνομικής έρευνας που κράτησε τέσσερα χρόνια, βοήθησε στον εντοπισμό των πλαστών έργων και τελικά, αφού εξέτισε επιεικώς μια ποινή τεσσάρων μηνών, απελευθερώθηκε από τη φυλακή Brixton. 

   Μετά την απελευθέρωσή του, ο John ορκίστηκε ότι δεν θα ζωγραφίσει ποτέ ξανά, αλλά ο Searle -ντετέκτιβ της Scotland Yard και ένας από αυτούς που τον συνέλαβαν, νυν στενός του φίλος- του ανέθεσε ένα οικογενειακό πορτρέτο και τον έπεισε να επιστρέψει στο καβαλέτο του. Happy ending 

 To 2005 η πρώτη του έκθεση στο Λονδίνο με πρωτότυπα έργα δικά του ξεπουλάει και αναγνωρίζεται και η δική του καλλιτεχνική αξία. Πλέον ζει με τη δεύτερη σύζυγό του Rosemary από το 2001, με την οποία μεγαλώνουν τα πέντε παιδιά τους ευτυχισμένοι. Αυτός είναι πλέον ένας πιστός Χριστιανός που παίζει το εκκλησιαστικό όργανο στην τοπική εκκλησία κάθε Κυριακή. 

πηγή: http://www.lifo.gr